mehraboOon
05-16-2012, 08:27 PM
الساندرو دل پیرو
http://www.apam.ir/wp-content/uploads/2012/05/200px-Del_Piero_-_Juventus.jpg
الساندرو دل پیرو :: Alessandro Del Piero
الساندرو دل پیرو متولد ۲ نوامبر ۱۹۷۴ در کونلیانوونتو در استان ترویزو در کشور ایتالیا است. دل پیرو معمولآ به عنوان مهاجم کمکی بازی می‌کند ولی گاهی هم در پست تره‌کوارتیستا یعنی بازیکن خلاق پشت دو مهاجم مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اینکه او قامت کوتاهی دارد ولی بسیار خلاق است، پاس های گل زیادی می‌دهد و گل های فراوانی نیز به ثمر می رساند و فقط یک گلزن صرف نیست. او در ضمن یکی از بهترین ضربه آزاد زن های دنیا می باشد. هوادارن یونتوس به نقطه‌ای از زمین بازی لقب محوطهٔ دل پیرو داده‌اند که در واقع جایی در سمت چپ محوطهٔ حریمهٔ حریف است که الکس همواره گل های زیادی را از آن منطقه به ثمر رسانده است.
الکس بهترین گلزن تاریخ یووه است. ضمنا او به همراه روبرتو باجو در مکان چهارم بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی ایتالیا قرار دارد.
دوران کودکی و آغاز فوتبال
در دوران کودکی همواره عادت داشت با دوستانش نلسو، پیرپائولو و جیوانی پائولو در حیاط پشتی خانه فوتبال بازی کند. همهٔ آنها رویای فوتبالیست شدن را در سر می پروراندند اما فقط دل‌پیرو به این رویا جامهٔ عمل پوشاند. استفانو دل‌پیرو تنها برادر اوست که ۹ سال از او کوچکتر است و پیش از اینکه مصدومیت گریبانگیر او شود مدتی را در باشگاه سمپدوریا به فوتبال حرفه‌ای اشتغال داشت. خانوادهٔ الکس در خانه‌ای حومه‌ای در شهر سن وند میانو زندگی می‌کنند. در دوران کودکی الکس، خانواده‌اش پول چندانی برای سفر به نقاط مختلف دنیا نداشتند و برای همین الکس آرزو داشت که رانندهٔ کامیون شود تا بتواند به تمام دنیا سفر کند.
الساندرو دل پیرو در سن هفت سالگی برای تیم خردسالان سن وند میانو و بعنوان دروازه‌بان بازی می‌کرد. مادرش ترجیح می‌داد الکس دروازه‌بان باشد تا خطر مصدومیت احتمالی وی کمتر شود. ولی سرانجام روزی برادرش استفانو به مادرش گفت: « نمی‌بینی الکس در خط حمله عالیست؟ » و اینگونه بود که الکس یک مهاجم شد.
با بازی در تیم محلی سن وند میانو در سال ۱۹۸۸ الکس توسط استعدادیاب‌های تیمهای معتبر شناسایی شد و در سن ۱۳ سالگی برای بازی در تیم پادووا کالچیو خانواده اش را ترک کرد. اولین بازی های او در فوتبال حرفه‌ای به سال ۱۹۹۱ برمی‌گردد زمانی که الکس چهار بازی در سری ب انجام داد. در فصل بعد تعداد بازی های او به عدد ده رسید و او اولین گل خود را نیز به ثمر رساند.
یوونتوس
در سال ۹۳ الکس به باشگاه یوونتوس رفت، باشگاهی که تا امروز هم هنوز در آن بازی می‌کند. او اولین بازی خود را در سری آ و در سپتامبر ۱۹۹۳ در برابر تیم فوجیا انجام داد. اولین گلش را در بازی بعد و در برابر رجیانا به ثمر رساند و سپس در اولین بازی که بعنوان بازیکن ثابت بازی کرد در برابر پارما یک هت-تریک به ثمر رساند. در اولین فصل حضور الکس در یووه این تیم موفق به فتح اسکودتو بعد از ۸ سال شد. او به همراه باشگاه تورینی موفق به فتح ۷ اسکودتو (۱۹۹۵, ۱۹۹۷, ۱۹۹۸, ۲۰۰۲, ۲۰۰۳, ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶)، یک جام قهرمانان اروپا (۱۹۹۶) و یک جام بین قاره‌ای (۱۹۹۶) شد.
بهترین فصل الکس در سال ۱۹۹۸-۱۹۹۷ بود جایی که او ۲۱ گل در لیگ ایتالیا به ثمر رساند و با زدن ۱۰ گل در لیگ قهرمانان آقای گل آن رقابت ها شد. یکی از آن گل ها ضربه آزاد معروف وی در برابر موناکو در مرحلهٔ نیمه نهایی بود. گل او در دیدار فینال در برابر دورتموند نتوانست مانع شکست ۳-۱ یووه در آن دیدار شود.
در فصل ۹۹-۱۹۹۸ الکس از آمادگی به دور بود ضمن اینکه یووه هم با اتهامات دوپینگ که بعدآ از آن تبرئه شد دست به گریبان بود. در اکتبر همان سال الکس دچار مصدومیت شدیدی از ناحیهٔ زانو در برخورد با مارکو زانچی مدافع اودینزه شد و تا آخر فصل از رقابت ها دور ماند. یووه بدون او دچار مشکل شد و فصل را با رتبهٔ نازل ششم به پایان رساند.
در همین دوران بود که جیانی آنیلی رئیس اسبق یووه الکس را با نقاش عصر رنسانس، پینتوریکیو مقایسه کرد و به او لقب پینتوریکیو داد. هوادران نیز به او لقب پدیدهٔ واقعی دادند که اشاره‌ای به لقب رونالدو یعنی پدیده داشت که توسط هواداران تیم رقیب، اینتر میلان، به او داده شده بود.
یکی از بزرگترین نقاط قوت دل پیرو کارآمدی او در نقاط مختلف زمین به عنوان یک مهاجم است. هنگام شروع دوران بازیگری، الکس بعنوان مهاجم نوک بازی می‌کرد اما سپس در پست مهاجم دوم مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین توانایی بازی در پست هافبک بازیساز پشت سر دو مهاجم را دارد. در زمان مارچلو لیپی الکس در سیستم سه مهاجمه و در کنار بزرگانی نظیر جیانلوکا ویالی و فابریتزیو راوانلی به بازی گمارده می‌شد. با آمدن زین‌الدین زیدان الکس پشت سر فیلیپو اینزاگی به بازی گرفته می‌شد. سیستمی که بعدا در آن زیدان جای خود را به پاول ندود و اینزاگی جای خود را به دیوید ترزگه داد.
بعد از یورو ۲۰۰۴ لیپی جای خود را به فابیو کاپلو داد. کاپلو اعتقاد چندانی به دل پیرو نداشت و علیرغم میل هواداران بیشتر از خرید جدید یووه در خط حمله یعنی زلاتان ابراهیموویچ استفاده می‌کرد. با وجود این الکس موفق به زدن ۱۴ گل برای یووه شد و تاثیر زیادی در موفقیت یووه برای کسب بیست و هشتمین اسکودتوی خود داشت. پاس گلی که دل پیرو با یک ضربهٔ برگردان برای ترزگه مهیا کرد موجب پیروزی ۱-۰ یووه مقابل میلان در سن سیرو شد.
دل‌پیرو در سری ب ۲۰۰۶/۰۷
به عقیدهٔ کارشناسان، الکس در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ دوباره به اوج خود بازگشت و در کل رقابتها ۲۰ گل برای یووه به ثمر رساند و این در حالی بود که کاپلو از الکس به عنوان یک ذخیرهٔ صرف استفاده می‌کرد، تا به گفتهٔ خود کاپلو بتواند تاثیر آنی و لحظه‌ای بر بازی تیم بگذارد. دل پیرو هیچگاه رابطهٔ نزدیکی با کاپلو نداشت و مدتی پس از رفتن کاپلو از یووه در وبسایت خود نوشت: « اگر کاپلو در یووه می‌ماند، من این تیم را ترک می‌کردم. »
الکس در سال ۲۰۰۶ با رکورد خوزه آلتافینی که همانا زدن شش گل بعنوان بازیکن ذخیره بود مساوی کرد. در ۱۰ ژانویه ۲۰۰۶ الکس با زدن سه گل در مقابل فیورنتینا در جام حذفی به بزرگترین گلزن تاریخ یووه تبدیل شد. او بدین ترتیب شمار گلهای خود را به ۱۸۵ گل رساند. رکورد قبلی با ۱۸۲ گل در اختیار جیامپیرو بونیپرتی بود. الکس آخرین گل یووه را در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ به ثمر رساند و بعد از آن فصل جریان رسوایی کالچیوپولی به وجود آمد.
یووه به سری ب سقوط کرد و دو اسکودتوی آخر آنها پس گرفته شد. دل پیرو به عنوان کاپیتان اعلام کرد که در یووه می‌ماند و بطور تلویحی از سایر بازیکنان نیز خواست در کنار یووه باقی بمانند و گفت: « خانوادهٔ آنیلی و هواداران لایق این فداکاری هستند. » این در حالی بود که بازیکنان بزرگی نظیر زلاتان ابراهیموویچ، فابیو کاناوارو و لیلیان تورام یووه را ترک کردند.
اولین بازی دل پیرو بعد از قهرمانی در جام جهانی بازی جام حذفی در برابر چزنا در ۲۳ آگوست ۲۰۰۶ بود. چون یوونتوس در سری ب بازی می‌کرد، جام حذفی تنها امید آنها برای کسب یک سهمیهٔ اروپایی در جام یوفا بود. دل‌پیرو که به تازگی از تعطیلات بازگشته بود کار را از روی نیمکت آغاز کرد و سپس در حالیکه بازی ۱-۱ بود در دقیقهٔ ۷۴ وارد زمین شد و ثانیه هایی بعد گل پیروزی را برای یووه به ثمر رساند.
در بازی بعدی جام حذفی مقابل ناپولی هم الکس بعنوان بازیکن ذخیره در دقیقه ۶۱ وارد شد. یووه از حریف عقب بود ولی الکس دو گل به ثمر رساند تا یووه ۲-۱ جلو بیفتد. در نهایت بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. الکس ضربهٔ خود را گل کرد اما ناپولی در نهایت ۵-۴ پیروز شد. بعد از این الکس تا مدت ها مشغول مذاکره برای ثبت قرارداد جدید بود و سرانجام قرارداد خود را تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۰ تمدید کرد. در همان روزها بود که الکس صاحب اولین فرزند خود، توبیاس دل پیرو شد. این دو اتفاق نقطهٔ عطفی در شرایط الکس در آن فصل بود. او که دو هفته قبل توسط کلودیو رانیری از ترکیب یووه در برابر فیورنتینا و نیز توسط روبرتو دونادونی از ترکیب تیم ملی ایتالیا مقابل گرجستان و آفریقای جنوبی دور مانده بود، به یکباره به روزهای اوج خود بازگشت.
دل‌پیرو در فصل ۲۰۰۷/۲۰۰۸
در فوریه ۲۰۰۸ الکس گل پیروزی یووه برابر آ.اس.رم را به ثمر رساند و سپس دو گل هم وارد دروازهٔ لاتزیو کرد تا دو هفتهٔ متوالی در تیم هفتهٔ لیگ قرار بگیرد. در ۶ آوریل ۲۰۰۸ الکس رکورد تعداد حضور با پیراهن یووه را شکست. رکورد قبلی با ۵۵۲ بازی در اختیار گتانو شیره‌آ بود. در آوریل الکس دوران بسیار خوبی را سپری می‌کرد. او هفت گل در ۵ بازی به ثمر رساند که شامل یک هت-تریک در برابر آتالانتا و در پیروزی ۴-۰ برابر این تیم بود.
در هفته پایانی فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۷ الکس دو گل در تساوی ۳-۳ مقابل سمپدوریا به ثمر رساند و با ۲۱ گل به مقام کاپوکانونیرو یا همان مقام آقای گلی سری آ دست یافت و بالاتر از کسانی مثل دیوید ترزگه (۲۰ گل) و مارکو بوریلو (۱۹ گل) قرار گرفت. الکس با کسب این مقام دومین بازیکن ایتالیایی شد که در دو فصل پیاپی و در دو لیگ مختلف موفق به کسب دو عنوان آقای گلی شده بود. پائولو روسی هم قبلا مانند الکس دو بار پیاپی، یکبار در سری بی و یکبار در سری آ بعنوان آقای گلی رسیده بود. الکس در ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۸ به کسب جایزهٔ شیره‌آ نائل شد.
فصل ۲۰۰۹-۲۰۰۸ به بعد
پیش از شروع فصل، یوونتوس در برابر تیم های آرسنال و هامبورگ در جام امارات و نیز در برابر منچستر یونایتد در اولدترافورد بازی کرد. در بازی برابر منچستر زمانی که الکس قصد خروج از زمین بازی را داشت، نزدیک به ۷۰ هزار تماشاگر به احترام وی برخاسته و یکصدا او را تشویق کردند. کلودیو رانیری گفت که اعتقاد دارد الکس فصلی به خوبی فصل قبلی در پیش خواهد داشت. در آگوست ۲۰۰۸ الکس اعلام کرد که قصد دارد تا ۴۰ سالگی به بازی در یووه ادامه دهد.
در جام باشگاه ها یووه با رئال مادرید و زنیت سن پترزبورگ، قهرمان فصل قبل جام یوفا هم گروه شد. یووه بازی برابر زنیت را با تک گل زیبای الکس که از روی یک ضربهٔ آزاد به ثمر رساند پیروز شد. در ۲۱ اکتبر گل فوق‌العادهٔ الکس باعث برتری یووه مقابل رئال در تورین شد. در ۵ نوامبر ۲۰۰۸ یووه و رئال، این بار در برنابئو با هم دیدار کردند. یووه این بازی را ۲-۰ و با هر دو گل دل پیرو پیروز شد که اولین پیروزی خارج از زمین یووه مقابل رئال بعد از سال ۱۹۶۲ بود. هم کلودیو رانیری و هم برند شوستر سرمربی رئال بازی الکس را ستایش کردند و هواداران رئال هم هنگام خروج الکس از زمین او را مورد تشویق شدید خود قرار دادند. یووه از گروه خود صعود کرد ولی در نهایت در دور بعد با نتیجهٔ ۳-۲ (در مجموع دو بازی) مغلوب چلسی شد. الکس در بازی برگشت یکی از گل های یووه را با یک ضربهٔ پنالتی به ثمر رساند.
در لیگ یووه رقابت تنگاتنگی را با میلان برای کسب مقام دومی داشت. الکس در بازی ما قبل آخر برابر سیه نا دو گل به ثمر رساند و پایه گذار گل کلودیو مارکیزیو بازیکن جوان یووه شد تا وی سومین گل فصل خود را به ثمر برساند. یووه در بازی پایانی لاتزیو را ۲-۰ شکست داد و عنوان دوم را به دست آورد.
در ۱۷ ژوئیه ۲۰۰۹ الکس قرارداد خود را تا یک سال دیگر یعنی تا تاریخ ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۱ تمدید کرد که به واقع به معنای به پایان رساندن دوران فوتبالش در یووه بود. خود او در این باره گفت: « من در یووه خوشحالم و ما تیم خوبی داریم. می‌خواهم تا زمانی که می‌توانم به بازی ادامه دهم و می‌دانم که تا دو سال آینده می‌توانم در فرم مناسبی بازی کنم. »
الکس رکورد بیشترین حضور یک بازیکن یوونتوسی در سری آ را هم با ۴۴۵ بازی شکست. در آن بازی مقابل جنووا در تاریخ ۱۴ فوریه ۲۰۱۰ الکس دو گل به ثمر رساند. او هم اکنون بهترین گلزن تاریخ باشگاه یووه با زدن ۲۷۳ گل در تمامی رقابت هاست، ضمن اینکه در مجموع در بیش از ۶۰۰ بازی رسمی برای یووه به میدان رفته است. در ۱۴ مارس ۲۰۱۰، الکس ۳۰۰ امین و ۳۰۱ امین گلهای تاریخ بازیگری‌اش را در تساوی ۳-۳ برابر سیه نا به ثمر رساند.
فوتبال ملی
دل پیرو در حال حاضر چهارمین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال ایتالیاست. او اولین بازی خود را در یورو ۹۶ و در برابر روسیه انجام داد ولی در بین دو نیمه تعویض شد. برای قرار گرفتن در ترکیب نهایی تیم ملی برای جام جهانی ۹۸ الکس رقابت سنگینی با روبرتو باجو داشت و این در حالی بود که الکس هنوز از مصدومیتی که در فینال لیگ قهرمانان نصیبش شده بود به طور کامل رهایی نیافته بود. در یورو ۲۰۰۰ الکس یک بازیکن ذخیره بود و در دیدار نهایی دو موقعیت عالی گلزنی را مقابل فرانسه از دست داد.
در بازی های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ الکس گلی سرنوشت ساز برابر مجارستان به ثمر رساند که حکم به صعود ایتالیا به جام جهانی داد. الکس همان فصل ۱۶ گل در لیگ برای یووه زد و با این تیم اسکودتو را فتح نمود. در رقابت های جام جهانی الکس بعنوان بازیکن ذخیره برابر مکزیک وارد میدان شد و دقایقی بعد گل تساوی ایتالیا را با ضربه سر به ثمر رساند. ایتالیا در دور بعد و در دیداری جنجالی برابر کره جنوبی با گل طلایی حذف شد.
در جام جهانی ۲۰۰۶ الکس بازی ها را از روی نیمکت آغاز کرد. در دو بازی از سه بازی گروهی به زمین آمد و بازی یک شانزدهم نهایی برابر استرالیا را از ابتدا آغاز کرد. در ۴ ژوئیه ۲۰۰۶، او بعنوان یار ذخیره برابر آلمان وارد میدان شد و با ضربه‌ای استادانه گل دوم ایتالیا را به ثمر رساند. در دیدار فینال مقابل فرانسه بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. الکس ضربهٔ خود را گل کرد و ایتالیا در نهایت فاتح آن جام شد. الکس بعدها اعتراف کرد که بردن جام جهانی آرزوی دوران کودکی‌اش بوده است.
الکس تا کنون هفت بار کاپیتان ایتالیا بوده است (در جام جهانی ۲۰۰۶ و در یورو ۲۰۰۸). او در ابتدا شمارهٔ ۱۰ می‌پوشید ولی بعدها آن شماره را به فرانچسکو توتی داد و خودش شمارهٔ ۷ به تن کرد، شماره‌ای که دوران ورزشی‌اش را با آن آغاز کرده بود. حتی پس از اینکه توتی تیم مل را ترک کرد الکس از پذیرش مجدد شمارهٔ ۱۰ سرباز زد و گفت ترجیح می‌دهد با همان شمارهٔ ۷ به بازی ادامه دهد. او در ماه مه به اردوی تیم ملی برای رقابت های یورو ۲۰۰۸ و پس از ۹ ماه دوری از رقابت های ملی دعوت شد و دومین بازیکن ایتالیایی شد که در ۷ تورنمنت ملی برای تیم ایتالیا بازی کرده است.
الکس در یورو ۲۰۰۸ هم بیشتر بعنوان بازیکن ذخیره به میدان می‌رفت اما در برابر رومانی بازی را بعنوان کاپیتان تیم آغاز کرد. در بازی برابر هلند الکس بعنوان ذخیرهٔ آنتونیو دی ناتاله‌ی ناآماده وارد میدان شد و روند تیم را بهبود بخشید هر چند نتوانست مانع شکست ۳-۰ ایتالیا شود. در دیدار یک چهارم نهایی مقابل اسپانیا الکس بعنوان بازیکن ذخیره وارد زمین شد و با یک حرکت تکنیکی بی‌نظیر در برابر سرجیو راموس همگان را به حیرت واداشت. ایتالیا در ضربات پنالتی با نتیجهٔ ۴-۲ مغلوب شد.
الکس در آگوست ۲۰۰۸، ۹۰امین بازی ملی خود را برابر تیم اتریش و در دیداری دوستانه انجام داد و پنجمین بازیکن تاریخ تیم ملی ایتالیا از حیث تعداد بازیهای ملی لقب گرفت. علی رغم اینکه وی اعلام کرده تا ۴۰ سالگی به بازی ادامه می‌دهد، بعد از بازی برابر گرجستان در ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۸ دیگر هرگز به تیم ملی دعوت نشده است.
زندگی شخصی
الکس در سال ۲۰۰۵ با نامزد خود سونیا آموروسو که از سال ۱۹۹۹ با او در رابطه بود، ازدواج کرد. در ژوئیه ۲۰۰۷ آنها اعلام کردند که انتظار اولین فرزند خود را می‌کشند. در ۲۲ اکتبر ۲۰۰۷ و در ساعت ۲۰ دقیقه بامداد، سونیا فرزند پسر خود، توبیاس دل پیرو را در بیمارستان سنت آنا در تورین به دنیا آورد. در ۴ ماه مه ۲۰۰۹، فرزند دوم الکس و سونیا نیز به دنیا آمد و آنها نام نوزاد دختر خود را دورتیا گذاشتند.الکس وسونیا هم اکنون منتظر تولد فرزند سوم خود هستند.
دل‌پیرو از پول و شهرت خود برای کمک به تحقیق دربارهٔ سرطان استفاده می‌کند و به همین دلیل از سازمان تحقیق دربارهٔ سرطان جایزهٔ «اعتقاد به تحقیق» را در نوامبر ۲۰۰۶ دریافت کرد. وقتی که مشعل المپیک برای رقابتهای المپیک زمستانی ۲۰۰۶ از تورین گذشت، الکس یکی از حمل کنندگان مشعل بود.
دل‌پیرو غیر از فوتبال به ورزش های دیگری هم علاقه دارد و این سبب شده تا دوستانی از سایر رشته‌های ورزشی داشته باشد. استیو نش ستارهٔ مشهور بسکتبال و ادی مرکس اسطورهٔ دوچرخه‌سواری اعلام کرده‌اند که هوادار دل‌پیرو هستند. علاوه بر ورزش، الکس علاقهٔ زیادی نیز به موسیقی دارد. اندکی بعد از قهرمانی ایتالیا در جام جهانی، دل‌پیرو به همراه مارکو ماتراتزی در اجرایی از رولینگ استون در شهر میلان شرکت کرد.
در ۹ فوریه ۲۰۰۹، خبر رسید که الکس قصد شکایت از سایت فیس بوک را دارد زیرا پروفایلی جعلی از الکس بر روی این سایت قرار داشت که او را به جریان های نئونازی وابسته می‌کرد. الکس اعلام کرد که از این بابت بسیار ناراحت است که صفحه‌ای تقلبی شامل عکس او، وی را به جریان های نژادپرستانه متصل می‌کند. او اندکی بعد، صفحهٔ اصلی خود را در فیس بوک راه‌اندازی کرد که فقط در یک شب بیش از ۱۰۰ هزار نفر در آن صفحه عضو شدند.
الکس انسان شوخ طبعیست و در برخی برنامه های طنز تلویزیون ایتالیا نظیر پیپریسیما و استریشا لا نوتیزیا به عنوان میهمان شرکت کرده است. الکس همچنین در برنامه‌ای طنز به نام لا سای اولتیما دی توتی نیز شرکت کرد. در آن برنامه فرانچسکو توتی، آلساندرو نستا و جیان لوئیجی بوفن هم شرکت داشتند و به شوخی با یکدیگر پرداختند.
دل‌پیرو به همراه تیه‌ری آنری و رونالدینهو یکی از سه فوتبالیست روی جلد سی دی بازی فیفا ۲۰۰۴ بود ضمن اینکه او به همراه لیونل مسی یکی از دو فوتبالیست حاضر بر روی جلد سی دی نسخه ایتالیایی بازی فوتبال تکاملی حرفه‌ای ۲۰۱۰ نیز خواهد بود.
عناوین و جایزه های ورزشی
باشگاهی
قهرمانی سری آ: ۱۹۹۵ ۱۹۹۷ ۱۹۹۸ ۲۰۰۲ ۲۰۰۳ ٢٠١٢
نایب قهرمانی سری آ: ۱۹۹۴ ۱۹۹۶ ۲۰۰۰، ۲۰۰۱
قهرمانی جام حذفی : ۱۹۹۵
نایب قهرمانی جام حذفی : ۲۰۰۲ ۲۰۰۴
قهرمانی سوپر کاب ایتالیا : ۱۹۹۵ ۱۹۹۷ ۲۰۰۲ ۲۰۰۳
نایب قهرمانی سوپر کاب ایتالیا : ۱۹۹۸ ۲۰۰۵
قهرمانی سری ب: ۲۰۰۷
قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا : ۱۹۹۶
نایب قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا : ۱۹۹۷ ۱۹۹۸ ۲۰۰۳
نایب قهرمانی جام یوفا : ۱۹۹۵
قهرمانی اینترتوتو : ۱۹۹۴
قهرمانی سوپر کاپ اروپا : ۱۹۹۶
قهرمانی جام باشگاه‌های جهان : ۱۹۹۶
ملی
قهرمانی جام جهانی فوتبال : ۲۰۰۶ آلمان
نایب قهرمانی جام ملت‌های اروپا : ۲۰۰۰ بلژیک و هلند
قهرمانی جام ملت‌های اروپا زیر ۲۱ سال : ۱۹۹۴ فرانسه
قهرمانی جام ملت‌های اروپا زیر ۲۱ سال : ۱۹۹۶ اسپانیا
برگرفته از: ویکیپدیا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%84%D8%B3%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%88_% D8%AF%D9%84%E2%80%8C%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%88)
http://www.apam.ir/wp-content/uploads/2012/05/200px-Del_Piero_-_Juventus.jpg
الساندرو دل پیرو :: Alessandro Del Piero
الساندرو دل پیرو متولد ۲ نوامبر ۱۹۷۴ در کونلیانوونتو در استان ترویزو در کشور ایتالیا است. دل پیرو معمولآ به عنوان مهاجم کمکی بازی می‌کند ولی گاهی هم در پست تره‌کوارتیستا یعنی بازیکن خلاق پشت دو مهاجم مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اینکه او قامت کوتاهی دارد ولی بسیار خلاق است، پاس های گل زیادی می‌دهد و گل های فراوانی نیز به ثمر می رساند و فقط یک گلزن صرف نیست. او در ضمن یکی از بهترین ضربه آزاد زن های دنیا می باشد. هوادارن یونتوس به نقطه‌ای از زمین بازی لقب محوطهٔ دل پیرو داده‌اند که در واقع جایی در سمت چپ محوطهٔ حریمهٔ حریف است که الکس همواره گل های زیادی را از آن منطقه به ثمر رسانده است.
الکس بهترین گلزن تاریخ یووه است. ضمنا او به همراه روبرتو باجو در مکان چهارم بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی ایتالیا قرار دارد.
دوران کودکی و آغاز فوتبال
در دوران کودکی همواره عادت داشت با دوستانش نلسو، پیرپائولو و جیوانی پائولو در حیاط پشتی خانه فوتبال بازی کند. همهٔ آنها رویای فوتبالیست شدن را در سر می پروراندند اما فقط دل‌پیرو به این رویا جامهٔ عمل پوشاند. استفانو دل‌پیرو تنها برادر اوست که ۹ سال از او کوچکتر است و پیش از اینکه مصدومیت گریبانگیر او شود مدتی را در باشگاه سمپدوریا به فوتبال حرفه‌ای اشتغال داشت. خانوادهٔ الکس در خانه‌ای حومه‌ای در شهر سن وند میانو زندگی می‌کنند. در دوران کودکی الکس، خانواده‌اش پول چندانی برای سفر به نقاط مختلف دنیا نداشتند و برای همین الکس آرزو داشت که رانندهٔ کامیون شود تا بتواند به تمام دنیا سفر کند.
الساندرو دل پیرو در سن هفت سالگی برای تیم خردسالان سن وند میانو و بعنوان دروازه‌بان بازی می‌کرد. مادرش ترجیح می‌داد الکس دروازه‌بان باشد تا خطر مصدومیت احتمالی وی کمتر شود. ولی سرانجام روزی برادرش استفانو به مادرش گفت: « نمی‌بینی الکس در خط حمله عالیست؟ » و اینگونه بود که الکس یک مهاجم شد.
با بازی در تیم محلی سن وند میانو در سال ۱۹۸۸ الکس توسط استعدادیاب‌های تیمهای معتبر شناسایی شد و در سن ۱۳ سالگی برای بازی در تیم پادووا کالچیو خانواده اش را ترک کرد. اولین بازی های او در فوتبال حرفه‌ای به سال ۱۹۹۱ برمی‌گردد زمانی که الکس چهار بازی در سری ب انجام داد. در فصل بعد تعداد بازی های او به عدد ده رسید و او اولین گل خود را نیز به ثمر رساند.
یوونتوس
در سال ۹۳ الکس به باشگاه یوونتوس رفت، باشگاهی که تا امروز هم هنوز در آن بازی می‌کند. او اولین بازی خود را در سری آ و در سپتامبر ۱۹۹۳ در برابر تیم فوجیا انجام داد. اولین گلش را در بازی بعد و در برابر رجیانا به ثمر رساند و سپس در اولین بازی که بعنوان بازیکن ثابت بازی کرد در برابر پارما یک هت-تریک به ثمر رساند. در اولین فصل حضور الکس در یووه این تیم موفق به فتح اسکودتو بعد از ۸ سال شد. او به همراه باشگاه تورینی موفق به فتح ۷ اسکودتو (۱۹۹۵, ۱۹۹۷, ۱۹۹۸, ۲۰۰۲, ۲۰۰۳, ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶)، یک جام قهرمانان اروپا (۱۹۹۶) و یک جام بین قاره‌ای (۱۹۹۶) شد.
بهترین فصل الکس در سال ۱۹۹۸-۱۹۹۷ بود جایی که او ۲۱ گل در لیگ ایتالیا به ثمر رساند و با زدن ۱۰ گل در لیگ قهرمانان آقای گل آن رقابت ها شد. یکی از آن گل ها ضربه آزاد معروف وی در برابر موناکو در مرحلهٔ نیمه نهایی بود. گل او در دیدار فینال در برابر دورتموند نتوانست مانع شکست ۳-۱ یووه در آن دیدار شود.
در فصل ۹۹-۱۹۹۸ الکس از آمادگی به دور بود ضمن اینکه یووه هم با اتهامات دوپینگ که بعدآ از آن تبرئه شد دست به گریبان بود. در اکتبر همان سال الکس دچار مصدومیت شدیدی از ناحیهٔ زانو در برخورد با مارکو زانچی مدافع اودینزه شد و تا آخر فصل از رقابت ها دور ماند. یووه بدون او دچار مشکل شد و فصل را با رتبهٔ نازل ششم به پایان رساند.
در همین دوران بود که جیانی آنیلی رئیس اسبق یووه الکس را با نقاش عصر رنسانس، پینتوریکیو مقایسه کرد و به او لقب پینتوریکیو داد. هوادران نیز به او لقب پدیدهٔ واقعی دادند که اشاره‌ای به لقب رونالدو یعنی پدیده داشت که توسط هواداران تیم رقیب، اینتر میلان، به او داده شده بود.
یکی از بزرگترین نقاط قوت دل پیرو کارآمدی او در نقاط مختلف زمین به عنوان یک مهاجم است. هنگام شروع دوران بازیگری، الکس بعنوان مهاجم نوک بازی می‌کرد اما سپس در پست مهاجم دوم مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین توانایی بازی در پست هافبک بازیساز پشت سر دو مهاجم را دارد. در زمان مارچلو لیپی الکس در سیستم سه مهاجمه و در کنار بزرگانی نظیر جیانلوکا ویالی و فابریتزیو راوانلی به بازی گمارده می‌شد. با آمدن زین‌الدین زیدان الکس پشت سر فیلیپو اینزاگی به بازی گرفته می‌شد. سیستمی که بعدا در آن زیدان جای خود را به پاول ندود و اینزاگی جای خود را به دیوید ترزگه داد.
بعد از یورو ۲۰۰۴ لیپی جای خود را به فابیو کاپلو داد. کاپلو اعتقاد چندانی به دل پیرو نداشت و علیرغم میل هواداران بیشتر از خرید جدید یووه در خط حمله یعنی زلاتان ابراهیموویچ استفاده می‌کرد. با وجود این الکس موفق به زدن ۱۴ گل برای یووه شد و تاثیر زیادی در موفقیت یووه برای کسب بیست و هشتمین اسکودتوی خود داشت. پاس گلی که دل پیرو با یک ضربهٔ برگردان برای ترزگه مهیا کرد موجب پیروزی ۱-۰ یووه مقابل میلان در سن سیرو شد.
دل‌پیرو در سری ب ۲۰۰۶/۰۷
به عقیدهٔ کارشناسان، الکس در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ دوباره به اوج خود بازگشت و در کل رقابتها ۲۰ گل برای یووه به ثمر رساند و این در حالی بود که کاپلو از الکس به عنوان یک ذخیرهٔ صرف استفاده می‌کرد، تا به گفتهٔ خود کاپلو بتواند تاثیر آنی و لحظه‌ای بر بازی تیم بگذارد. دل پیرو هیچگاه رابطهٔ نزدیکی با کاپلو نداشت و مدتی پس از رفتن کاپلو از یووه در وبسایت خود نوشت: « اگر کاپلو در یووه می‌ماند، من این تیم را ترک می‌کردم. »
الکس در سال ۲۰۰۶ با رکورد خوزه آلتافینی که همانا زدن شش گل بعنوان بازیکن ذخیره بود مساوی کرد. در ۱۰ ژانویه ۲۰۰۶ الکس با زدن سه گل در مقابل فیورنتینا در جام حذفی به بزرگترین گلزن تاریخ یووه تبدیل شد. او بدین ترتیب شمار گلهای خود را به ۱۸۵ گل رساند. رکورد قبلی با ۱۸۲ گل در اختیار جیامپیرو بونیپرتی بود. الکس آخرین گل یووه را در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ به ثمر رساند و بعد از آن فصل جریان رسوایی کالچیوپولی به وجود آمد.
یووه به سری ب سقوط کرد و دو اسکودتوی آخر آنها پس گرفته شد. دل پیرو به عنوان کاپیتان اعلام کرد که در یووه می‌ماند و بطور تلویحی از سایر بازیکنان نیز خواست در کنار یووه باقی بمانند و گفت: « خانوادهٔ آنیلی و هواداران لایق این فداکاری هستند. » این در حالی بود که بازیکنان بزرگی نظیر زلاتان ابراهیموویچ، فابیو کاناوارو و لیلیان تورام یووه را ترک کردند.
اولین بازی دل پیرو بعد از قهرمانی در جام جهانی بازی جام حذفی در برابر چزنا در ۲۳ آگوست ۲۰۰۶ بود. چون یوونتوس در سری ب بازی می‌کرد، جام حذفی تنها امید آنها برای کسب یک سهمیهٔ اروپایی در جام یوفا بود. دل‌پیرو که به تازگی از تعطیلات بازگشته بود کار را از روی نیمکت آغاز کرد و سپس در حالیکه بازی ۱-۱ بود در دقیقهٔ ۷۴ وارد زمین شد و ثانیه هایی بعد گل پیروزی را برای یووه به ثمر رساند.
در بازی بعدی جام حذفی مقابل ناپولی هم الکس بعنوان بازیکن ذخیره در دقیقه ۶۱ وارد شد. یووه از حریف عقب بود ولی الکس دو گل به ثمر رساند تا یووه ۲-۱ جلو بیفتد. در نهایت بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. الکس ضربهٔ خود را گل کرد اما ناپولی در نهایت ۵-۴ پیروز شد. بعد از این الکس تا مدت ها مشغول مذاکره برای ثبت قرارداد جدید بود و سرانجام قرارداد خود را تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۰ تمدید کرد. در همان روزها بود که الکس صاحب اولین فرزند خود، توبیاس دل پیرو شد. این دو اتفاق نقطهٔ عطفی در شرایط الکس در آن فصل بود. او که دو هفته قبل توسط کلودیو رانیری از ترکیب یووه در برابر فیورنتینا و نیز توسط روبرتو دونادونی از ترکیب تیم ملی ایتالیا مقابل گرجستان و آفریقای جنوبی دور مانده بود، به یکباره به روزهای اوج خود بازگشت.
دل‌پیرو در فصل ۲۰۰۷/۲۰۰۸
در فوریه ۲۰۰۸ الکس گل پیروزی یووه برابر آ.اس.رم را به ثمر رساند و سپس دو گل هم وارد دروازهٔ لاتزیو کرد تا دو هفتهٔ متوالی در تیم هفتهٔ لیگ قرار بگیرد. در ۶ آوریل ۲۰۰۸ الکس رکورد تعداد حضور با پیراهن یووه را شکست. رکورد قبلی با ۵۵۲ بازی در اختیار گتانو شیره‌آ بود. در آوریل الکس دوران بسیار خوبی را سپری می‌کرد. او هفت گل در ۵ بازی به ثمر رساند که شامل یک هت-تریک در برابر آتالانتا و در پیروزی ۴-۰ برابر این تیم بود.
در هفته پایانی فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۷ الکس دو گل در تساوی ۳-۳ مقابل سمپدوریا به ثمر رساند و با ۲۱ گل به مقام کاپوکانونیرو یا همان مقام آقای گلی سری آ دست یافت و بالاتر از کسانی مثل دیوید ترزگه (۲۰ گل) و مارکو بوریلو (۱۹ گل) قرار گرفت. الکس با کسب این مقام دومین بازیکن ایتالیایی شد که در دو فصل پیاپی و در دو لیگ مختلف موفق به کسب دو عنوان آقای گلی شده بود. پائولو روسی هم قبلا مانند الکس دو بار پیاپی، یکبار در سری بی و یکبار در سری آ بعنوان آقای گلی رسیده بود. الکس در ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۸ به کسب جایزهٔ شیره‌آ نائل شد.
فصل ۲۰۰۹-۲۰۰۸ به بعد
پیش از شروع فصل، یوونتوس در برابر تیم های آرسنال و هامبورگ در جام امارات و نیز در برابر منچستر یونایتد در اولدترافورد بازی کرد. در بازی برابر منچستر زمانی که الکس قصد خروج از زمین بازی را داشت، نزدیک به ۷۰ هزار تماشاگر به احترام وی برخاسته و یکصدا او را تشویق کردند. کلودیو رانیری گفت که اعتقاد دارد الکس فصلی به خوبی فصل قبلی در پیش خواهد داشت. در آگوست ۲۰۰۸ الکس اعلام کرد که قصد دارد تا ۴۰ سالگی به بازی در یووه ادامه دهد.
در جام باشگاه ها یووه با رئال مادرید و زنیت سن پترزبورگ، قهرمان فصل قبل جام یوفا هم گروه شد. یووه بازی برابر زنیت را با تک گل زیبای الکس که از روی یک ضربهٔ آزاد به ثمر رساند پیروز شد. در ۲۱ اکتبر گل فوق‌العادهٔ الکس باعث برتری یووه مقابل رئال در تورین شد. در ۵ نوامبر ۲۰۰۸ یووه و رئال، این بار در برنابئو با هم دیدار کردند. یووه این بازی را ۲-۰ و با هر دو گل دل پیرو پیروز شد که اولین پیروزی خارج از زمین یووه مقابل رئال بعد از سال ۱۹۶۲ بود. هم کلودیو رانیری و هم برند شوستر سرمربی رئال بازی الکس را ستایش کردند و هواداران رئال هم هنگام خروج الکس از زمین او را مورد تشویق شدید خود قرار دادند. یووه از گروه خود صعود کرد ولی در نهایت در دور بعد با نتیجهٔ ۳-۲ (در مجموع دو بازی) مغلوب چلسی شد. الکس در بازی برگشت یکی از گل های یووه را با یک ضربهٔ پنالتی به ثمر رساند.
در لیگ یووه رقابت تنگاتنگی را با میلان برای کسب مقام دومی داشت. الکس در بازی ما قبل آخر برابر سیه نا دو گل به ثمر رساند و پایه گذار گل کلودیو مارکیزیو بازیکن جوان یووه شد تا وی سومین گل فصل خود را به ثمر برساند. یووه در بازی پایانی لاتزیو را ۲-۰ شکست داد و عنوان دوم را به دست آورد.
در ۱۷ ژوئیه ۲۰۰۹ الکس قرارداد خود را تا یک سال دیگر یعنی تا تاریخ ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۱ تمدید کرد که به واقع به معنای به پایان رساندن دوران فوتبالش در یووه بود. خود او در این باره گفت: « من در یووه خوشحالم و ما تیم خوبی داریم. می‌خواهم تا زمانی که می‌توانم به بازی ادامه دهم و می‌دانم که تا دو سال آینده می‌توانم در فرم مناسبی بازی کنم. »
الکس رکورد بیشترین حضور یک بازیکن یوونتوسی در سری آ را هم با ۴۴۵ بازی شکست. در آن بازی مقابل جنووا در تاریخ ۱۴ فوریه ۲۰۱۰ الکس دو گل به ثمر رساند. او هم اکنون بهترین گلزن تاریخ باشگاه یووه با زدن ۲۷۳ گل در تمامی رقابت هاست، ضمن اینکه در مجموع در بیش از ۶۰۰ بازی رسمی برای یووه به میدان رفته است. در ۱۴ مارس ۲۰۱۰، الکس ۳۰۰ امین و ۳۰۱ امین گلهای تاریخ بازیگری‌اش را در تساوی ۳-۳ برابر سیه نا به ثمر رساند.
فوتبال ملی
دل پیرو در حال حاضر چهارمین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال ایتالیاست. او اولین بازی خود را در یورو ۹۶ و در برابر روسیه انجام داد ولی در بین دو نیمه تعویض شد. برای قرار گرفتن در ترکیب نهایی تیم ملی برای جام جهانی ۹۸ الکس رقابت سنگینی با روبرتو باجو داشت و این در حالی بود که الکس هنوز از مصدومیتی که در فینال لیگ قهرمانان نصیبش شده بود به طور کامل رهایی نیافته بود. در یورو ۲۰۰۰ الکس یک بازیکن ذخیره بود و در دیدار نهایی دو موقعیت عالی گلزنی را مقابل فرانسه از دست داد.
در بازی های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ الکس گلی سرنوشت ساز برابر مجارستان به ثمر رساند که حکم به صعود ایتالیا به جام جهانی داد. الکس همان فصل ۱۶ گل در لیگ برای یووه زد و با این تیم اسکودتو را فتح نمود. در رقابت های جام جهانی الکس بعنوان بازیکن ذخیره برابر مکزیک وارد میدان شد و دقایقی بعد گل تساوی ایتالیا را با ضربه سر به ثمر رساند. ایتالیا در دور بعد و در دیداری جنجالی برابر کره جنوبی با گل طلایی حذف شد.
در جام جهانی ۲۰۰۶ الکس بازی ها را از روی نیمکت آغاز کرد. در دو بازی از سه بازی گروهی به زمین آمد و بازی یک شانزدهم نهایی برابر استرالیا را از ابتدا آغاز کرد. در ۴ ژوئیه ۲۰۰۶، او بعنوان یار ذخیره برابر آلمان وارد میدان شد و با ضربه‌ای استادانه گل دوم ایتالیا را به ثمر رساند. در دیدار فینال مقابل فرانسه بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. الکس ضربهٔ خود را گل کرد و ایتالیا در نهایت فاتح آن جام شد. الکس بعدها اعتراف کرد که بردن جام جهانی آرزوی دوران کودکی‌اش بوده است.
الکس تا کنون هفت بار کاپیتان ایتالیا بوده است (در جام جهانی ۲۰۰۶ و در یورو ۲۰۰۸). او در ابتدا شمارهٔ ۱۰ می‌پوشید ولی بعدها آن شماره را به فرانچسکو توتی داد و خودش شمارهٔ ۷ به تن کرد، شماره‌ای که دوران ورزشی‌اش را با آن آغاز کرده بود. حتی پس از اینکه توتی تیم مل را ترک کرد الکس از پذیرش مجدد شمارهٔ ۱۰ سرباز زد و گفت ترجیح می‌دهد با همان شمارهٔ ۷ به بازی ادامه دهد. او در ماه مه به اردوی تیم ملی برای رقابت های یورو ۲۰۰۸ و پس از ۹ ماه دوری از رقابت های ملی دعوت شد و دومین بازیکن ایتالیایی شد که در ۷ تورنمنت ملی برای تیم ایتالیا بازی کرده است.
الکس در یورو ۲۰۰۸ هم بیشتر بعنوان بازیکن ذخیره به میدان می‌رفت اما در برابر رومانی بازی را بعنوان کاپیتان تیم آغاز کرد. در بازی برابر هلند الکس بعنوان ذخیرهٔ آنتونیو دی ناتاله‌ی ناآماده وارد میدان شد و روند تیم را بهبود بخشید هر چند نتوانست مانع شکست ۳-۰ ایتالیا شود. در دیدار یک چهارم نهایی مقابل اسپانیا الکس بعنوان بازیکن ذخیره وارد زمین شد و با یک حرکت تکنیکی بی‌نظیر در برابر سرجیو راموس همگان را به حیرت واداشت. ایتالیا در ضربات پنالتی با نتیجهٔ ۴-۲ مغلوب شد.
الکس در آگوست ۲۰۰۸، ۹۰امین بازی ملی خود را برابر تیم اتریش و در دیداری دوستانه انجام داد و پنجمین بازیکن تاریخ تیم ملی ایتالیا از حیث تعداد بازیهای ملی لقب گرفت. علی رغم اینکه وی اعلام کرده تا ۴۰ سالگی به بازی ادامه می‌دهد، بعد از بازی برابر گرجستان در ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۸ دیگر هرگز به تیم ملی دعوت نشده است.
زندگی شخصی
الکس در سال ۲۰۰۵ با نامزد خود سونیا آموروسو که از سال ۱۹۹۹ با او در رابطه بود، ازدواج کرد. در ژوئیه ۲۰۰۷ آنها اعلام کردند که انتظار اولین فرزند خود را می‌کشند. در ۲۲ اکتبر ۲۰۰۷ و در ساعت ۲۰ دقیقه بامداد، سونیا فرزند پسر خود، توبیاس دل پیرو را در بیمارستان سنت آنا در تورین به دنیا آورد. در ۴ ماه مه ۲۰۰۹، فرزند دوم الکس و سونیا نیز به دنیا آمد و آنها نام نوزاد دختر خود را دورتیا گذاشتند.الکس وسونیا هم اکنون منتظر تولد فرزند سوم خود هستند.
دل‌پیرو از پول و شهرت خود برای کمک به تحقیق دربارهٔ سرطان استفاده می‌کند و به همین دلیل از سازمان تحقیق دربارهٔ سرطان جایزهٔ «اعتقاد به تحقیق» را در نوامبر ۲۰۰۶ دریافت کرد. وقتی که مشعل المپیک برای رقابتهای المپیک زمستانی ۲۰۰۶ از تورین گذشت، الکس یکی از حمل کنندگان مشعل بود.
دل‌پیرو غیر از فوتبال به ورزش های دیگری هم علاقه دارد و این سبب شده تا دوستانی از سایر رشته‌های ورزشی داشته باشد. استیو نش ستارهٔ مشهور بسکتبال و ادی مرکس اسطورهٔ دوچرخه‌سواری اعلام کرده‌اند که هوادار دل‌پیرو هستند. علاوه بر ورزش، الکس علاقهٔ زیادی نیز به موسیقی دارد. اندکی بعد از قهرمانی ایتالیا در جام جهانی، دل‌پیرو به همراه مارکو ماتراتزی در اجرایی از رولینگ استون در شهر میلان شرکت کرد.
در ۹ فوریه ۲۰۰۹، خبر رسید که الکس قصد شکایت از سایت فیس بوک را دارد زیرا پروفایلی جعلی از الکس بر روی این سایت قرار داشت که او را به جریان های نئونازی وابسته می‌کرد. الکس اعلام کرد که از این بابت بسیار ناراحت است که صفحه‌ای تقلبی شامل عکس او، وی را به جریان های نژادپرستانه متصل می‌کند. او اندکی بعد، صفحهٔ اصلی خود را در فیس بوک راه‌اندازی کرد که فقط در یک شب بیش از ۱۰۰ هزار نفر در آن صفحه عضو شدند.
الکس انسان شوخ طبعیست و در برخی برنامه های طنز تلویزیون ایتالیا نظیر پیپریسیما و استریشا لا نوتیزیا به عنوان میهمان شرکت کرده است. الکس همچنین در برنامه‌ای طنز به نام لا سای اولتیما دی توتی نیز شرکت کرد. در آن برنامه فرانچسکو توتی، آلساندرو نستا و جیان لوئیجی بوفن هم شرکت داشتند و به شوخی با یکدیگر پرداختند.
دل‌پیرو به همراه تیه‌ری آنری و رونالدینهو یکی از سه فوتبالیست روی جلد سی دی بازی فیفا ۲۰۰۴ بود ضمن اینکه او به همراه لیونل مسی یکی از دو فوتبالیست حاضر بر روی جلد سی دی نسخه ایتالیایی بازی فوتبال تکاملی حرفه‌ای ۲۰۱۰ نیز خواهد بود.
عناوین و جایزه های ورزشی
باشگاهی
قهرمانی سری آ: ۱۹۹۵ ۱۹۹۷ ۱۹۹۸ ۲۰۰۲ ۲۰۰۳ ٢٠١٢
نایب قهرمانی سری آ: ۱۹۹۴ ۱۹۹۶ ۲۰۰۰، ۲۰۰۱
قهرمانی جام حذفی : ۱۹۹۵
نایب قهرمانی جام حذفی : ۲۰۰۲ ۲۰۰۴
قهرمانی سوپر کاب ایتالیا : ۱۹۹۵ ۱۹۹۷ ۲۰۰۲ ۲۰۰۳
نایب قهرمانی سوپر کاب ایتالیا : ۱۹۹۸ ۲۰۰۵
قهرمانی سری ب: ۲۰۰۷
قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا : ۱۹۹۶
نایب قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا : ۱۹۹۷ ۱۹۹۸ ۲۰۰۳
نایب قهرمانی جام یوفا : ۱۹۹۵
قهرمانی اینترتوتو : ۱۹۹۴
قهرمانی سوپر کاپ اروپا : ۱۹۹۶
قهرمانی جام باشگاه‌های جهان : ۱۹۹۶
ملی
قهرمانی جام جهانی فوتبال : ۲۰۰۶ آلمان
نایب قهرمانی جام ملت‌های اروپا : ۲۰۰۰ بلژیک و هلند
قهرمانی جام ملت‌های اروپا زیر ۲۱ سال : ۱۹۹۴ فرانسه
قهرمانی جام ملت‌های اروپا زیر ۲۱ سال : ۱۹۹۶ اسپانیا
برگرفته از: ویکیپدیا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%84%D8%B3%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%88_% D8%AF%D9%84%E2%80%8C%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%88)