اوقاتى كه در آن ها اميد استجابت است(از لسان ائمه اطهار)

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/images/smilies/goleroz.gif



1.از زيد شحام : حضرت صادق (عليه السلام) فرمود: در اين وقت دعا كنيد وقت وزش بادها، و غروب خورشيد، و فرود آمدن باران ، و ريختن نخستين قطره خون شهيد كه در اين اوقات درهاى آسمان به روى مردم باز مى شود.

[R A H A]

2.از حضرت صادق (عليه السلام): دعا در چهار جا مستجاب است : در وتر (نماز شب ) و بعد از فجر، و بعد از ظهر، و بعد از مغرب .

[R A H A]

3.از امير مؤمنان (عليه السلام): در چهار وقت دعا را غنيمت شمريد: خواند قرآن ، گفتن اذان ، آمدن باران ، روبرو شدن صفوف سپاه مسلمين در برابر كفار براى شهادت .

[R A H A]

4.از حضرت باقر (عليه السلام): پدرم هرگاه حاجتى به حق داشت وقت ظهر آن را از خدا مسئلت مى نمود.

[R A H A]

5.از حضرت صادق (عليه السلام): چون قلب شما رقت پيدا كرد، دعا كنيد كه قلب هرگاه رقت آرد، خلاصى پيدا مى كند.

[R A H A]

6.از معاويه بن عمار از امام (عليه السلام): پدرم اگر حاجت داشت وقت ظهر دعا مى كرد، چون قصد دعا داشت ، چيزى صدقه مى داد، و عطر مى زد و به مسجد مى رفت ، و براى حاجت خود دعا، مى نمود.

[R A H A]

7.از امام (عليه السلام): هرگاه تنت به لرزه در آمد و چشمانت پرآب شد، اين حالت را غنيمت شمر و از آن بهره گير و دعا كن ، كه به مقصود نايل خواهى شد.

[R A H A]

8.از امام باقر (عليه السلام): خداوند از ميان بندگان ، آدم بسيار دعا كننده را دوست دارد، بر شما باد كه سحر تا بر آمدن خورشيد دعا كنيد، كه در اين ساعت درهاى آسمان مفتوح مى گردد، روزى ها تقسيم مى شود، و حاجت هاى بزرگ برآورده مى گردد.
عمر بن اذينه گويد: از امام صادق (عليه السلام) شنيدم كه فرمود: در شب ساعتى است كه هيچ مسلمانى در آن ساعت نماز نگزارد و دعا نكند مگر آن كه خداوند دعاى او را مستجاب گرداند، پرسيدم آن چه ساعتى است فرمود: يك شيشم اول از نيمه دوم شب .

[R A H A]

9.ازحضرت صادق (عليه السلام): موقع دعا كردن براى مطلوبى دست را به آسمان كن ، و به هنگام دعا براى ترس از چيزى پشت دست به آسمان بگير، و درباره آيه شريفه كه مى فرمايد: ((به سوى خدا بسيار ابتهال و ناله و زارى كنيد)) فرمود: ابتهال آن است كه با يك انگشت به آسمان اشاره كنى و تضرع آن است كه يك انگشت را حركت دهى ، و تبتل اين است كه هر دو دست را به آسمان بردارى و اشك بريزى و دعا كنى . و از آن حضرت (عليه السلام) روايت است كه دست به آسمان بلند كرد و فرمود: رغبت : (دعا براى طلب خيرى )، و پشت دست به آسمان كرد و فرمود: اين براى بيم از چيزى است ، و انگشتان را به راست و چپ حركت داد و فرمود: اين براى تضرع است ، و انگشتان خود را گاه بالا برده و گاه پايين آورد و فرمود: تبتل : چنين است ، و دو دست را تا جلوى پيشانى بلند نمود، و فرمود: اين ابتهال است ، بعد فرمود: ابتهال جز با ريختن اشك نباشد.

[R A H A]

10.از حضرت صادق (عليه السلام): از دعا كردن و دست به آسمان برداشتن پرسيدم فرمود: چهار گونه است . تعوذ: پناه بردن به خدا از ناملايمات كه پشت دستها را به آسمان گيرى و دعا براى روزى كه كف دستها به آسمان كنى ، و تبتل : كه با انگشت سبابه اشاره نمائى ، و ابتهال : كه دست را از سربالا برى و با تضرع دعا نمايى .