Mohamad
03-07-2010, 08:47 PM
صادق هدايت در سه شنبه ٢٨ بهمن ماه ١٢٨١ در خانه پدرى در تهران تولد يافت.
پدرش هدايت قلى خان هدايت (اعتضادالملك) فرزند جعفرقلى خان هدايت(نيرالملك)
و مادرش خانم عذرى- زيورالملك هدايت دختر حسين قلى خان مخبرالدوله دوم بود.
پدر و مادر صادق از تبار رضا قلى خان هدايت يكى از معروفترين نويسندگان، شعرا و
مورخان قرن سيزدهم ايران ميباشد كه خود از بازماندگان كمال خجندى بوده است.
او در سال ١٢٨٧ وارد دوره ابتدايى در مدرسه علميه تهران شد و پس از اتمام اين دوره
تحصيلى در سال ١٢٩٣ دوره متوسطه را در دبيرستان دارالفنون آغاز كرد. در سال
١٢٩٥ ناراحتى چشم براى او پيش آمد كه در نتيجه در تحصيل او وقفه اى حاصل شد
ولى در سال ١٢٩٦ تحصيلات خود را در مدرسه سن لويى تهران ادامه داد كه از همين
جا با زبان و ادبيات فرانسه آشنايى پيدا كرد. در سال ١٣٠٤ صادق هدايت دوره تحصيلات
متوسطه خود را به پايان برد و در سال ١٣٠٥ همراه عده اى از ديگر دانشجويان ايرانى
براى تحصيل به بلژيك اعزام گرديد. او ابتدا در بندر (گان) در بلژيك در دانشگاه اين شهر به
تحصيل پرداخت ولى از آب و هواى آن شهر و وضع تحصيل خود اظهار نارضايتى مى كرد تا
بالاخره او را به پاريس در فرانسه براى ادامه تحصيل منتقل كردند.
صادق هدايت در سال ١٣٠٧ براى اولين بار دست به خودكشى زد و در ساموا حوالى
پاريس عزم كرد خود را در رودخانه مارن غرق كند ولى قايقى سررسيد و او را نجات دادند.
سرانجام در سال ١٣٠٩ او به تهران مراجعت كرد و در همين سال در بانك ملى ايران
استخدام شد. در اين ايام گروه ربعه شكل گرفت كه عبارت بودند از: بزرگ علوى،
مسعود فرزاد، مجتبى مينوى و صادق هدايت. در سال ١٣١١ به اصفهان مسافرت كرد در
همين سال از بانك ملى استعفا داده و در اداره كل تجارت مشغول كار شد.
در سال ١٣١٢ سفرى به شيراز كرد و مدتى در خانه عمويش دكتر كريم هدايت اقامت
داشت. در سال ١٣١٣ از اداره كل تجارت استعفا داد و در وزارت امور خارجه اشتغال يافت.
در سال ١٣١٤ از وزارت امور خارجه استعفا داد. در همين سال به تامينات در نظميه تهران
احضار و به علت مطالبى كه در كتاب وغ وغ ساهاب درج شده بود مورد بازجويى و
اتهام قرار گرفت. در سال ١٣١٥ در شركت سهامى كل ساختمان مشغول به كار شد.
در همين سال عازم هند شد و تحت نظر محقق و استاد هندى بهرام گور انكل ساريا
زبان پهلوى را فرا گرفت. در سال ١٣١٦ به تهران مراجعت كرد و مجددا در بانك ملى ايران
مشغول به كار شد. در سال ١٣١٧ از بانك ملى ايران مجددا استعفا داد و در اداره
موسيقى كشور به كار پرداخت و ضمنا همكارى با مجله موسيقى را آغاز كرد و در
سال ١٣١٩ در دانشكده هنرهاى زيبا با سمت مترجم به كار مشغول شد.
در سال ١٣٢٢ همكارى با مجله سخن را آغاز كرد. در سال ١٣٢٤ بر اساس دعوت
دانشگاه دولتى آسياى ميانه در ازبكستان عازم تاشكند شد. ضمنا همكارى با مجله
پيام نور را آغاز كرد و در همين سال مراسم بزرگداشت صادق هدايت در انجمن
فرهنگى ايران و شوروى برگزار شد. در سال ١٣٢٨ براى شركت در كنگره جهانى
هواداران صلح از او دعوت به عمل آمد ولى به دليل مشكلات ادارى نتوانست در
كنگره حاضر شود. در سال ١٣٢٩ عازم پاريس شد و در ١٩ فروردين ١٣٣٠ در همين شهر
بوسيله گاز دست به خودكشى زد. او ٤٨ سال داشت كه خود را از رنج زندگى رهانيد
و مزار او در گورستان پرلاشز در پاريس قرار دارد. او تمام مدت عمر كوتاه خود را در
خانه پدرى زندگى كرد.
پدرش هدايت قلى خان هدايت (اعتضادالملك) فرزند جعفرقلى خان هدايت(نيرالملك)
و مادرش خانم عذرى- زيورالملك هدايت دختر حسين قلى خان مخبرالدوله دوم بود.
پدر و مادر صادق از تبار رضا قلى خان هدايت يكى از معروفترين نويسندگان، شعرا و
مورخان قرن سيزدهم ايران ميباشد كه خود از بازماندگان كمال خجندى بوده است.
او در سال ١٢٨٧ وارد دوره ابتدايى در مدرسه علميه تهران شد و پس از اتمام اين دوره
تحصيلى در سال ١٢٩٣ دوره متوسطه را در دبيرستان دارالفنون آغاز كرد. در سال
١٢٩٥ ناراحتى چشم براى او پيش آمد كه در نتيجه در تحصيل او وقفه اى حاصل شد
ولى در سال ١٢٩٦ تحصيلات خود را در مدرسه سن لويى تهران ادامه داد كه از همين
جا با زبان و ادبيات فرانسه آشنايى پيدا كرد. در سال ١٣٠٤ صادق هدايت دوره تحصيلات
متوسطه خود را به پايان برد و در سال ١٣٠٥ همراه عده اى از ديگر دانشجويان ايرانى
براى تحصيل به بلژيك اعزام گرديد. او ابتدا در بندر (گان) در بلژيك در دانشگاه اين شهر به
تحصيل پرداخت ولى از آب و هواى آن شهر و وضع تحصيل خود اظهار نارضايتى مى كرد تا
بالاخره او را به پاريس در فرانسه براى ادامه تحصيل منتقل كردند.
صادق هدايت در سال ١٣٠٧ براى اولين بار دست به خودكشى زد و در ساموا حوالى
پاريس عزم كرد خود را در رودخانه مارن غرق كند ولى قايقى سررسيد و او را نجات دادند.
سرانجام در سال ١٣٠٩ او به تهران مراجعت كرد و در همين سال در بانك ملى ايران
استخدام شد. در اين ايام گروه ربعه شكل گرفت كه عبارت بودند از: بزرگ علوى،
مسعود فرزاد، مجتبى مينوى و صادق هدايت. در سال ١٣١١ به اصفهان مسافرت كرد در
همين سال از بانك ملى استعفا داده و در اداره كل تجارت مشغول كار شد.
در سال ١٣١٢ سفرى به شيراز كرد و مدتى در خانه عمويش دكتر كريم هدايت اقامت
داشت. در سال ١٣١٣ از اداره كل تجارت استعفا داد و در وزارت امور خارجه اشتغال يافت.
در سال ١٣١٤ از وزارت امور خارجه استعفا داد. در همين سال به تامينات در نظميه تهران
احضار و به علت مطالبى كه در كتاب وغ وغ ساهاب درج شده بود مورد بازجويى و
اتهام قرار گرفت. در سال ١٣١٥ در شركت سهامى كل ساختمان مشغول به كار شد.
در همين سال عازم هند شد و تحت نظر محقق و استاد هندى بهرام گور انكل ساريا
زبان پهلوى را فرا گرفت. در سال ١٣١٦ به تهران مراجعت كرد و مجددا در بانك ملى ايران
مشغول به كار شد. در سال ١٣١٧ از بانك ملى ايران مجددا استعفا داد و در اداره
موسيقى كشور به كار پرداخت و ضمنا همكارى با مجله موسيقى را آغاز كرد و در
سال ١٣١٩ در دانشكده هنرهاى زيبا با سمت مترجم به كار مشغول شد.
در سال ١٣٢٢ همكارى با مجله سخن را آغاز كرد. در سال ١٣٢٤ بر اساس دعوت
دانشگاه دولتى آسياى ميانه در ازبكستان عازم تاشكند شد. ضمنا همكارى با مجله
پيام نور را آغاز كرد و در همين سال مراسم بزرگداشت صادق هدايت در انجمن
فرهنگى ايران و شوروى برگزار شد. در سال ١٣٢٨ براى شركت در كنگره جهانى
هواداران صلح از او دعوت به عمل آمد ولى به دليل مشكلات ادارى نتوانست در
كنگره حاضر شود. در سال ١٣٢٩ عازم پاريس شد و در ١٩ فروردين ١٣٣٠ در همين شهر
بوسيله گاز دست به خودكشى زد. او ٤٨ سال داشت كه خود را از رنج زندگى رهانيد
و مزار او در گورستان پرلاشز در پاريس قرار دارد. او تمام مدت عمر كوتاه خود را در
خانه پدرى زندگى كرد.