M.A.H.S.A
03-28-2012, 06:09 PM
تفسیر آیه شریفه: الرحمن الرحیم
مغازه دارها جنسی را بیشتر میآورند که حاجت و نیاز مشتریان به آن بیشتر باشد.
واینکه خداوند نیز بخشندگی و مهربانی خود را در این سوره به تکرار یاد کرده و برای دومین بار میگوید: الرحمن الرحیم ازهمین روست، زیرا بندگان خود را خوب میشناسد که تشنه بخشندگی و مهربانیاند.
از سویی خوب میداند که آنچه بشر را گم و گمراه کرده و به بندگی دیگران دعوت میکند همین دو اصل یعنی بخشندگی و مهربانی است.
ما اگر خدا را بخشنده و مهربان مییافتیم پا به پای او رفته و بنده و فرمانبردار او میشدیم. یادش به خیر! روزگار جبهه بود، جمعی حلقه وار بر سفرهای نشسته بودیم و شاید از آن جمع پارهای هم اکنون در جوار رحمت حق باشند، گوارایشان باد، بگذریم، بزرگی هم نشسته بود و کار زیبایی کرد، او یک لقمه گرفت به بغل دست خود داد و از او خواست تا به بغل دست خود بدهد و از او نیز همین را خواست تا رسید به من که در آن آخر نشسته بودم و با لبخند زیبا و نگاه عمیق خود به من فهماند که: مال شماست بخور و من بجای اینکه از بغل دستی خود تشکر کنم از او سپاسگزاری کردم، و کار درست هم همین بود، حال فکر میکنم اگر نابینا بودم سپاس من رنگ دیگری مییافت و از کسی مثل بغل دستی خود ممنون و سپاسگزار میشدم که هیچکاره بود!
حال داستان ما و نعمتهایی که به چنگ میآوریم از همین دست است.
بخشنده اوست، ولی نه مستقیم بلکه دست به دست میچرخد تا به ما برسد ولی بیچاره ما که نابیناییم و بخشنده حقیقی را نمیبینیم و از اینرو دستان بغل دستی خود را میفشریم.
و قرآن آمد تا آدمها را بینا کند و به سوی بخشنده و مهربان خود هدایت کند.
آمد بگوید: ید الله فوق ایدیهم
آمد بگوید: ای شما که بر سفره دنیا نشستهاید و تنها دستهای دیگر را میبینید یادتان باشد بالای این دستها دست دیگری است که او خداست و اوست که به اینها بخشیده است پس بخشنده را دریابید و بفهمید و درست هم بفهمید.
مردم اندر حسرت فهم درست
و البته اگر بشر بخشنده و بخشاینده را یعنی رحمان و رحیم خود را میشناخت و میفهمید که بخشنده و مهربان او کیست، دیگر راه خود را مثل آب پیدا میکرد و از این گمراهی و سرگشتگی فارغ و رها میشد.
خیلیها میخواهند بگویند بخشندهاند حال آنکه به قول یکی از بزرگان ستانندهاند و مثل هوای گرم که از آب میکاهد از انسان میکاهند.
و خیلیها هم میخواهند بگویند اگر چیزی میبخشند از سر مهر و محبت است و تنها به خاطر گل روی شماست حال آنکه کم میدهند تا بسیار برداشت کنند و به قول معروف آب میدهند تا گلاب بگیرند.
پس به قول آن بزرگ: دیگران یا رحمان و بخشنده نیستند و یا اگر هستند رحیم نیستند، یعنی از سر مهر و مهربانی نمیبخشند.
تالیف: محمد رضا رنجبر
مغازه دارها جنسی را بیشتر میآورند که حاجت و نیاز مشتریان به آن بیشتر باشد.
واینکه خداوند نیز بخشندگی و مهربانی خود را در این سوره به تکرار یاد کرده و برای دومین بار میگوید: الرحمن الرحیم ازهمین روست، زیرا بندگان خود را خوب میشناسد که تشنه بخشندگی و مهربانیاند.
از سویی خوب میداند که آنچه بشر را گم و گمراه کرده و به بندگی دیگران دعوت میکند همین دو اصل یعنی بخشندگی و مهربانی است.
ما اگر خدا را بخشنده و مهربان مییافتیم پا به پای او رفته و بنده و فرمانبردار او میشدیم. یادش به خیر! روزگار جبهه بود، جمعی حلقه وار بر سفرهای نشسته بودیم و شاید از آن جمع پارهای هم اکنون در جوار رحمت حق باشند، گوارایشان باد، بگذریم، بزرگی هم نشسته بود و کار زیبایی کرد، او یک لقمه گرفت به بغل دست خود داد و از او خواست تا به بغل دست خود بدهد و از او نیز همین را خواست تا رسید به من که در آن آخر نشسته بودم و با لبخند زیبا و نگاه عمیق خود به من فهماند که: مال شماست بخور و من بجای اینکه از بغل دستی خود تشکر کنم از او سپاسگزاری کردم، و کار درست هم همین بود، حال فکر میکنم اگر نابینا بودم سپاس من رنگ دیگری مییافت و از کسی مثل بغل دستی خود ممنون و سپاسگزار میشدم که هیچکاره بود!
حال داستان ما و نعمتهایی که به چنگ میآوریم از همین دست است.
بخشنده اوست، ولی نه مستقیم بلکه دست به دست میچرخد تا به ما برسد ولی بیچاره ما که نابیناییم و بخشنده حقیقی را نمیبینیم و از اینرو دستان بغل دستی خود را میفشریم.
و قرآن آمد تا آدمها را بینا کند و به سوی بخشنده و مهربان خود هدایت کند.
آمد بگوید: ید الله فوق ایدیهم
آمد بگوید: ای شما که بر سفره دنیا نشستهاید و تنها دستهای دیگر را میبینید یادتان باشد بالای این دستها دست دیگری است که او خداست و اوست که به اینها بخشیده است پس بخشنده را دریابید و بفهمید و درست هم بفهمید.
مردم اندر حسرت فهم درست
و البته اگر بشر بخشنده و بخشاینده را یعنی رحمان و رحیم خود را میشناخت و میفهمید که بخشنده و مهربان او کیست، دیگر راه خود را مثل آب پیدا میکرد و از این گمراهی و سرگشتگی فارغ و رها میشد.
خیلیها میخواهند بگویند بخشندهاند حال آنکه به قول یکی از بزرگان ستانندهاند و مثل هوای گرم که از آب میکاهد از انسان میکاهند.
و خیلیها هم میخواهند بگویند اگر چیزی میبخشند از سر مهر و محبت است و تنها به خاطر گل روی شماست حال آنکه کم میدهند تا بسیار برداشت کنند و به قول معروف آب میدهند تا گلاب بگیرند.
پس به قول آن بزرگ: دیگران یا رحمان و بخشنده نیستند و یا اگر هستند رحیم نیستند، یعنی از سر مهر و مهربانی نمیبخشند.
تالیف: محمد رضا رنجبر