M.A.H.S.A
03-28-2012, 06:03 PM
اگر دنبال آدم شدن هستی بسم الله!
تفسیر آیه شریفه: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ(الفاتحة/2)
بوی خوش امید از جای جای کتاب خدا «قرآن کریم» به مشام میرسد، چرا راه دوری برویم، نمونهاش همین سوره حمد که در آن خداوند را به رب العالمین یاد میکند.
«ربالعالمین» در جواب آدمهای مایوس و نومیدی مثل من و توست که با خود میگوییم:
صلاح کار کجا و من خراب کجا
ولی خدا میگوید: من ربالعالمین هستم، یعنی هستی را و همه چیز را تربیت میکنم پس تو جای خود را داری، تو که از کلم و کرفس کمتر نیستی، البته به شرط اینکه تو هم خود را مثل همان کلم و کرفس به من بسپاری و تسلیم من باشی، یادت هست در رحم مادر یک لخته خون بودی یا پیش از آن نطفه بودی اما خودت را به من سپری و دیدی که چه صورتگری کردم و از نطفه و خون چه ساختم! حالا هم داستان از همین قرار است اگر خودت را به من بسپاری از تو یک آدم میسازم.
همین خورشید را نگاه کن یک روزی دود بود اما خود را به من سپرد و من هم او را خورشید عالمتاب ساختم.
پس جای هیچ نومیدی و یاس نمیماند، هر چه باشی باش اما ما را باش.
اگر تو دیوی ما دیو را فرشته کنیم و گر تو گرگی ما گرگ را شبان کردیم
بسا یخی بفسرده کز آفتاب کرم فسردگیش ببردیم و خوش روان کردیم
چرا شکفته نباشی؟! چو برگ میلرزی؟ چه ناامیدی از ما؟ که را زیان کردیم؟
بسا دلی که چو برگ درخت میلرزید بآخرش بگزیدیم و باغبان کردیم
و دیگر آنکه به یاد داشته باشیم که او هر چیزی را تربیت میکند. البته شاید بعضی بر این سخن من خرده بگیرند و بگویند: ربالعالمین یعنی تربیت کننده موجوداتی چون انسان و جن که برخوردار از درک و شعور میباشند، از اینرو تربیت شامل کلم و کرفس و کاهو نمیشود.
ولی من به جهت اطمینان خاطر بیشتر، از آیهای دیگر یاد کنم که میگوید:
هو رب کل شی
خداوند هر چیزی را تربیت میکند و از همینجا میشود فهمید که همه چیز تربیت پذیر است و ضمناً معلوم میشود که خداوند کلاس نمیگزارد یعنی همان کسی که عیسی مسیح را تربیت میکند بذر ریحان و نعنا را هم تربیت میکند.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
تالیف: محمد رضا رنجبر
تفسیر آیه شریفه: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ(الفاتحة/2)
بوی خوش امید از جای جای کتاب خدا «قرآن کریم» به مشام میرسد، چرا راه دوری برویم، نمونهاش همین سوره حمد که در آن خداوند را به رب العالمین یاد میکند.
«ربالعالمین» در جواب آدمهای مایوس و نومیدی مثل من و توست که با خود میگوییم:
صلاح کار کجا و من خراب کجا
ولی خدا میگوید: من ربالعالمین هستم، یعنی هستی را و همه چیز را تربیت میکنم پس تو جای خود را داری، تو که از کلم و کرفس کمتر نیستی، البته به شرط اینکه تو هم خود را مثل همان کلم و کرفس به من بسپاری و تسلیم من باشی، یادت هست در رحم مادر یک لخته خون بودی یا پیش از آن نطفه بودی اما خودت را به من سپری و دیدی که چه صورتگری کردم و از نطفه و خون چه ساختم! حالا هم داستان از همین قرار است اگر خودت را به من بسپاری از تو یک آدم میسازم.
همین خورشید را نگاه کن یک روزی دود بود اما خود را به من سپرد و من هم او را خورشید عالمتاب ساختم.
پس جای هیچ نومیدی و یاس نمیماند، هر چه باشی باش اما ما را باش.
اگر تو دیوی ما دیو را فرشته کنیم و گر تو گرگی ما گرگ را شبان کردیم
بسا یخی بفسرده کز آفتاب کرم فسردگیش ببردیم و خوش روان کردیم
چرا شکفته نباشی؟! چو برگ میلرزی؟ چه ناامیدی از ما؟ که را زیان کردیم؟
بسا دلی که چو برگ درخت میلرزید بآخرش بگزیدیم و باغبان کردیم
و دیگر آنکه به یاد داشته باشیم که او هر چیزی را تربیت میکند. البته شاید بعضی بر این سخن من خرده بگیرند و بگویند: ربالعالمین یعنی تربیت کننده موجوداتی چون انسان و جن که برخوردار از درک و شعور میباشند، از اینرو تربیت شامل کلم و کرفس و کاهو نمیشود.
ولی من به جهت اطمینان خاطر بیشتر، از آیهای دیگر یاد کنم که میگوید:
هو رب کل شی
خداوند هر چیزی را تربیت میکند و از همینجا میشود فهمید که همه چیز تربیت پذیر است و ضمناً معلوم میشود که خداوند کلاس نمیگزارد یعنی همان کسی که عیسی مسیح را تربیت میکند بذر ریحان و نعنا را هم تربیت میکند.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
تالیف: محمد رضا رنجبر