M.A.H.S.A
03-28-2012, 04:17 PM
تکثیر شرعی اسکناس
تفسیر آیه شریفه: الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَیقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ(البقرة/3)
(پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان می‌آورند؛ و نماز را برپا می‌دارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند.
بخیل بوی خدا نشنود بیا حافظ!
پارهای از مردم درست مثل مردمک چشماند.
مردمک چشم درست به گونهای است که هر چه نور بیشتر به آن تابیده شود تنگتر و محدودتر میشود.
جماعتی از مردم نیز دقیقاً اینگونهاند، یعنی هر چه خداوند دارایی و نعمت و موهبت به ایشان ارزانی میکند، آنان نیز بخیلتر و خسیس تر و تنگ نظرتر میشوند.
ولی اهل تقوا مثل مردمک چشم نیستند، بلکه وقتی خداوند رزقی نصیب ایشان میسازد، دیگران را نیز بر سفره خود میخواهند و میخوانند.
بخیل بوی خدا نشنود بیا حافظ
پیاله گیر و کرم ورز و الضمان علی
اهل تقوا مردمی هستند که اگر خداوند به ایشان اعتبار و آبرویی داد، آنرا تنها برای خود نخواسته، بلکه در جهت حل معضل و مشکل دیگران به کار میبندند، مثل اینکه ضمانت کنند تا کسی به وامی برسد، یا وساطت کنند تا کسی به کاری دست یابد و یا اگر دانشی به ایشان ارزانی شد، دست به قلم شده و دیگران را نیز بیاموزند.
اگر باغ و یا ویلایی دارند، تنها برای تعطیلات خود نمیخواهند. اگر جنس خوب و مناسبی سراغ دارند به دیگران هم معرفی می‌کنند.
اگر به کتاب یا سایت مناسبی برخورد کنند دیگران را نیز با خبر میسازند.
اگر جملهای زیبا ببینند برای دیگران هم ارسال کرده و میفرستند.
و ممّا رزقنا هم ینفقون
از آنچه ما به اهل تقوا روزی کردهایم، بخشش و اتفاق می‌کنند.
نباید داشت در دل جز خدا را
وقتی که یک کولر آبی روشن است، اگر تمام درها و دریچهها و روزنهها بسته و مسدود باشد نه تنها خنکی هوا بیشتر نمیشود، بلکه کمتر نیز خواهد شد، و هوا نیز دم کرده و به دستگاه هم فشار آورده و ممکن است آن را بسوزاند.
ولی اگر تنها گوشهای از دریچه باز باشد نه تنها سردی و خنکی هوا کمتر نمیشود، بلکه افزایش نیز مییابد.
حال کسی هم که مال و ثروت یا قدرت و اعتبار خود را، تنها برای خود خواسته و دیگران را محروم میدارد، چنین کسی برخورداری کمتری خواهد داشت تا کسی که روزنهای هم سوی نیازمندان بگشاید.(پس اگر دوست دارید مالتان و اعتبارتان مضاعف و تکثیر شود، نیازمندان را دریابید)
از آن بزمت چنین کردند روشن
که بخشی نور بزم بیضیا را
از آن بازوت را دادند نیرو
که گیری دست هر بیدست و پا را
مشو خودبین که نیکی با فقیران
نخستین فرض بودست اغنیا را
البته یادمان باشد همانطور که باز کردن دریچه تا یک حد و اندازهای لازم است، و اگر بیشتر از حد معمول باشد دیگر آن خنکا به دست نمیآید، انفاق نیز حد و اندازه دارد.
اساساً هر چیز حد و اندازه خود را خواهد داشت که اگر از حد خود بگذرد آسیب و خسارت به بار میآورد. درست مثل «کش» که تا حدی میتوان آنرا کشید، و از آن به بعد پاره خواهد شد و از چپ و راست به انسان ضربه و آسیب خواهد زد.
اندازه نگه دار که اندازه نکوست
البته اندازه نگه داشتن تنها شرط اتفاق نیست، بلکه مهمتر از آن، انگیزه الهی و خدایی داشتن است.
به وقت بخشش و انفاق پروین
نباید داشت در دل جز خدا را
اساساً اگر پای خدا در میان نباشد انفاق نام نمیگیرد.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
تالیف: حجت الاسلام محمد رضا رنجبر
منبع : تبیان
تفسیر آیه شریفه: الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَیقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ(البقرة/3)
(پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان می‌آورند؛ و نماز را برپا می‌دارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند.
بخیل بوی خدا نشنود بیا حافظ!
پارهای از مردم درست مثل مردمک چشماند.
مردمک چشم درست به گونهای است که هر چه نور بیشتر به آن تابیده شود تنگتر و محدودتر میشود.
جماعتی از مردم نیز دقیقاً اینگونهاند، یعنی هر چه خداوند دارایی و نعمت و موهبت به ایشان ارزانی میکند، آنان نیز بخیلتر و خسیس تر و تنگ نظرتر میشوند.
ولی اهل تقوا مثل مردمک چشم نیستند، بلکه وقتی خداوند رزقی نصیب ایشان میسازد، دیگران را نیز بر سفره خود میخواهند و میخوانند.
بخیل بوی خدا نشنود بیا حافظ
پیاله گیر و کرم ورز و الضمان علی
اهل تقوا مردمی هستند که اگر خداوند به ایشان اعتبار و آبرویی داد، آنرا تنها برای خود نخواسته، بلکه در جهت حل معضل و مشکل دیگران به کار میبندند، مثل اینکه ضمانت کنند تا کسی به وامی برسد، یا وساطت کنند تا کسی به کاری دست یابد و یا اگر دانشی به ایشان ارزانی شد، دست به قلم شده و دیگران را نیز بیاموزند.
اگر باغ و یا ویلایی دارند، تنها برای تعطیلات خود نمیخواهند. اگر جنس خوب و مناسبی سراغ دارند به دیگران هم معرفی می‌کنند.
اگر به کتاب یا سایت مناسبی برخورد کنند دیگران را نیز با خبر میسازند.
اگر جملهای زیبا ببینند برای دیگران هم ارسال کرده و میفرستند.
و ممّا رزقنا هم ینفقون
از آنچه ما به اهل تقوا روزی کردهایم، بخشش و اتفاق می‌کنند.
نباید داشت در دل جز خدا را
وقتی که یک کولر آبی روشن است، اگر تمام درها و دریچهها و روزنهها بسته و مسدود باشد نه تنها خنکی هوا بیشتر نمیشود، بلکه کمتر نیز خواهد شد، و هوا نیز دم کرده و به دستگاه هم فشار آورده و ممکن است آن را بسوزاند.
ولی اگر تنها گوشهای از دریچه باز باشد نه تنها سردی و خنکی هوا کمتر نمیشود، بلکه افزایش نیز مییابد.
حال کسی هم که مال و ثروت یا قدرت و اعتبار خود را، تنها برای خود خواسته و دیگران را محروم میدارد، چنین کسی برخورداری کمتری خواهد داشت تا کسی که روزنهای هم سوی نیازمندان بگشاید.(پس اگر دوست دارید مالتان و اعتبارتان مضاعف و تکثیر شود، نیازمندان را دریابید)
از آن بزمت چنین کردند روشن
که بخشی نور بزم بیضیا را
از آن بازوت را دادند نیرو
که گیری دست هر بیدست و پا را
مشو خودبین که نیکی با فقیران
نخستین فرض بودست اغنیا را
البته یادمان باشد همانطور که باز کردن دریچه تا یک حد و اندازهای لازم است، و اگر بیشتر از حد معمول باشد دیگر آن خنکا به دست نمیآید، انفاق نیز حد و اندازه دارد.
اساساً هر چیز حد و اندازه خود را خواهد داشت که اگر از حد خود بگذرد آسیب و خسارت به بار میآورد. درست مثل «کش» که تا حدی میتوان آنرا کشید، و از آن به بعد پاره خواهد شد و از چپ و راست به انسان ضربه و آسیب خواهد زد.
اندازه نگه دار که اندازه نکوست
البته اندازه نگه داشتن تنها شرط اتفاق نیست، بلکه مهمتر از آن، انگیزه الهی و خدایی داشتن است.
به وقت بخشش و انفاق پروین
نباید داشت در دل جز خدا را
اساساً اگر پای خدا در میان نباشد انفاق نام نمیگیرد.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
تالیف: حجت الاسلام محمد رضا رنجبر
منبع : تبیان