Sara12
08-28-2010, 02:25 PM
پژوهشگران هلندی در بررسیهای خود نشان دادند علت اینکه بسیاری از افراد بسیار احساساتی بوده و با دیدن یک فیلم غم انگیز بلافاصله اشکهایشان جاری می شود ترشح پایین یک هورمون است.
افرادی هستند که همیشه مقداری اشک اضافی در جیب خود ذخیره دارند تا در روز مبادا (همین لحظه، همین حالا) از آن استفاده کنند. این افراد این بار که با دیدن یک فیلم غم انگیز مثل همیشه احساساتشان به شدت تحریک شد و قصد استفاده از اشکهای داخل جیبشان را داشتند می توانند همه تقصیرها با خیال راحت را به گردن هورمونی به نام "سروتونین" بیندازند.
سروتونین نوعی انتقال دهنده عصبی خلق و خو است که به گفته محققان مرکز پزشکی اراسموس در روتردام هلند، سطح پایین آن می تواند باران اشکها را با وزیدن کوچکترین نسیم احساسی جاری کند.
این محققان برای دستیابی به این نتایج 25 داوطلب زن را به دو گروه تقسیم کردند. به گروه اول یک دوز واحد از داروی رایج ضد افسردگی (پاروکستین) داده شد. این دارو می تواند به طور موقت سطح سروتونین را افزایش دهد. این محققان برای گروه دوم داروی بی اثر (پلاسیبو) تجویز کردند.
چهار ساعت بعد از آنها خواسته شد که یکی از دو فیلم غم انگیز پیشنهادی را تماشا کنند. در فیلم اول قهرمان داستان در اثر ابتلا به سرطان می‌مرد و فیلم دوم مربوط به خشونتهای خانوادگی بود.
براساس گزارش نیوساینتیست، نتایج این تحقیقات نشان داد که افزایش میزان سروتونین در مغز بیمارانی که یک دوز از پاروکستین را دریافت کرده بودند موجب کاهش گریستن در صحنه های غم انگیز شد
منبع: mehrnews.com
افرادی هستند که همیشه مقداری اشک اضافی در جیب خود ذخیره دارند تا در روز مبادا (همین لحظه، همین حالا) از آن استفاده کنند. این افراد این بار که با دیدن یک فیلم غم انگیز مثل همیشه احساساتشان به شدت تحریک شد و قصد استفاده از اشکهای داخل جیبشان را داشتند می توانند همه تقصیرها با خیال راحت را به گردن هورمونی به نام "سروتونین" بیندازند.
سروتونین نوعی انتقال دهنده عصبی خلق و خو است که به گفته محققان مرکز پزشکی اراسموس در روتردام هلند، سطح پایین آن می تواند باران اشکها را با وزیدن کوچکترین نسیم احساسی جاری کند.
این محققان برای دستیابی به این نتایج 25 داوطلب زن را به دو گروه تقسیم کردند. به گروه اول یک دوز واحد از داروی رایج ضد افسردگی (پاروکستین) داده شد. این دارو می تواند به طور موقت سطح سروتونین را افزایش دهد. این محققان برای گروه دوم داروی بی اثر (پلاسیبو) تجویز کردند.
چهار ساعت بعد از آنها خواسته شد که یکی از دو فیلم غم انگیز پیشنهادی را تماشا کنند. در فیلم اول قهرمان داستان در اثر ابتلا به سرطان می‌مرد و فیلم دوم مربوط به خشونتهای خانوادگی بود.
براساس گزارش نیوساینتیست، نتایج این تحقیقات نشان داد که افزایش میزان سروتونین در مغز بیمارانی که یک دوز از پاروکستین را دریافت کرده بودند موجب کاهش گریستن در صحنه های غم انگیز شد
منبع: mehrnews.com