shirin71
01-13-2012, 01:20 PM
اعضاي باندي كه متهم هستند هفت زن كرجي را ربوده و مورد آزار جنسي قرار دادهاند در جلسه محاكمه جزييات آدمرباييها را توضيح دادند، اين در حالي است كه رييس باند همچنان فراري است.
برخي از شاكيان كه در جلسه دادگاه حاضر شده بودند، گفتند حاضر به اعلام رضايت نيستند و ميخواهند متهمان مجازات شوند. زني بهمن ماه سال 84 به ماموران پليس كرج مراجعه كرد و مدعي شد، سه مرد او را بهعنوان مسافر سوار ماشين كردند و بعد در مكاني خلوت مورد آزار و اذيت قرار دادند و اموالش را به سرقت بردند.
اين زن در توضيح آنچه اتفاق افتاده بود، گفت: «سه مرد جوان سوار ماشين بودند من هم كنار خيابان منتظر ماشين بودم. مسيري كه ميخواستم بروم را گفتم و راننده هم من را سوار ماشين كرد اما بعد از چند دقيقه سر از جاده ديگري درآورديم، ميخواستم پياده شوم خيلي ترسيده بودم اما آنها جلو من را گرفتند، مورد آزار جنسي قرار دادند و به شدت هم كتكم زدند. سه مرد جوان هرچه پول و طلا داشتم از من گرفتند و بعد من را وسط بيابان رها كردند.»
در حاليكه بررسي ادعاي اين زن آغاز شده بود، چند زن ديگر هم شكايتهايي مشابه را مطرح كردند. از آنجايي كه گفتههاي اين زنان شبيه به هم بود، پليس متوجه شد احتمالا كساني كه به اين افراد تجاوز كردهاند يك باند هستند، چراكه همه اين زنان مشخصات پيكاني سفيد رنگ را به پليس ميدادند كه سه مرد جوان سوار بر آن بودند. در حاليكه بر تعداد شاكيان اضافه ميشد، متهمان هنوز شناسايي نشده بودند تا اينكه تعداد اين شكايتها به 15 فقره رسيد و بعد از دو سال ماموران موفق شدند پيكان سفيدرنگي را كه شاكيان مشخصاتش را ميدادند، شناسايي كنند.
دو نفر از سه مردي كه گفته ميشد با استفاده از پيكان سفيدرنگ اقدام به آدمربايي كردهاند بازداشت شدند و تحقيقات از آنها آغاز شد. دو متهم به نامهاي «اميد» و «حسين» اتهامات را انكار كردند، اما سرانجام بعد از چندين جلسه بازجويي جرمشان را پذيرفتند اما زماني كه ماموران از شاكيان خواستند براي شناسايي متهمان در اداره آگاهي حاضر شوند، فقط هفت نفر از آنها حاضر شدند و مابقي ديگر شكايت خود را پيگيري نكردند. بعد از اينكه هفت نفر از قربانيان دو متهم را شناسايي كردند، آنها پذيرفتند به اين زنان تعرض كردهاند. آنها گفتند: به همراه يكي ديگر از دوستانمان به نام «مهدي» زنان جوان را بهعنوان مسافر سوار ماشين ميكرديم و بعد به بيابانهاي اطراف كرج ميرفتيم و آنها را مورد آزار قرار ميداديم. سپس پولها و طلاهاي اين زنان را به سرقت ميبرديم و آنها را رها ميكرديم.
با توجه به اينكه گفته ميشد بيشتر اين تجاوزها در ابتدا توسط مهدي متهم فراري پرونده انجام شده تحقيقات براي دستگيري او ادامه يافت اما ماموران نتوانستند وي را بازداشت كنند و پرونده براي رسيدگي به اتهام دو متهم به دادگاه كيفري استان تهران فرستاده شد. اميد و حسين در شعبه 79 دادگاه كيفرياستان تهران بارها مورد بازجويي قرار گرفتند و در مورد همدست فراري آنها از دو متهم سوال شد، اما حسين و اميد گفتند نميدانند مهدي كجاست و احتمالا بعد از اينكه متوجه بازداشت آنها شده خود را مخفي كردهاست. با توجه به اينكه تلاشها براي شناسايي رييس باند به جايي نرسيد، روز گذشته دو متهم براي محاكمه در برابر قضات حاضر شدند. در ابتداي جلسه محاكمه سه شاكي از هفت شاكي پرونده كه در دادگاه حاضر شده بودند در جايگاه ايستادند و شكايت خود را مطرح كردند.
يكي از اين زنان گفت: من بهعنوان مسافر سوار ماشين شدم، در راه متهمان من را به يك بيابان بردند. آنها به شدت مرا كتك زدند و بعد هر سه من را مورد آزار قرار دادند. اول مهدي اين كار را كرد. بعد دو نفر ديگر. وقتي كه از نفس افتاده بودم و ديگر نميتوانستم كاري بكنم پول و مقدار زيادي طلا را كه همراهم بود را به سرقت بردند.
گفتههاي اين زن و شاكيهاي ديگر در حالي بود كه ساير شاكيان هم در جلسات قبلي و در شكايت خود در بازپرسي جزييات تكان دهندهاي از اين تجاوزات را توضيح داده بودند. يكي از شاكيان گفته بود، او را ساعتها مورد آزار و اذيت قرار دادند و بيش از 10بار به او تعرض و جسم نيمهجانش را در بيابان رها كردند. وقتي نوبت به متهمان رسيد، در ابتدا اميد در جايگاه حاضر شد.
قاضي محمديكشكولي اتهامات را به اميد تفهيم كرد و گفت: تو متهم به آدمربايي، تعرض و سرقت اموال شاكيان هستي، قبول داري؟ متهم جواب داد: اتهام آدمربايي را قبول دارم اما من به هيچ كدام از زنان تعرض نكردم. او گفت: من فقط راننده بودم و حسين و مهدي تعرض و اموال شاكيان را سرقت ميكردند البته بايد بگويم از پولها به من هم چيزي ميرسيد اما اتهام تعرض را قبول ندارم. در ادامه ديگر متهم پرونده در جايگاه حاضر شد، او هم گفت: من هم فقط اتهام آدمربايي را قبول دارم. به هيچكدام از اين زنان تعرض نكردم اما ميديدم كه اميد و مهدي اين كار را ميكردند. من فقط در يك مورد ميخواستم تعرض كنم كه وقتي نزديك زن جوان رفتم، پشيمان شدم. البته اتهام سرقت را قبول دارم.
هر دو متهم در آخرين دفاع خود گفتند هرچه را كه در اداره آگاهي و در بازجوييها گفتهاند، قبول ندارند.
بعد از پايان دفاعيات متهم و وكلاي مدافع آنها هيات قضات شعبه 79 براي صدور راي دادگاه وارد شور شدند.
منبع: شرق
برخي از شاكيان كه در جلسه دادگاه حاضر شده بودند، گفتند حاضر به اعلام رضايت نيستند و ميخواهند متهمان مجازات شوند. زني بهمن ماه سال 84 به ماموران پليس كرج مراجعه كرد و مدعي شد، سه مرد او را بهعنوان مسافر سوار ماشين كردند و بعد در مكاني خلوت مورد آزار و اذيت قرار دادند و اموالش را به سرقت بردند.
اين زن در توضيح آنچه اتفاق افتاده بود، گفت: «سه مرد جوان سوار ماشين بودند من هم كنار خيابان منتظر ماشين بودم. مسيري كه ميخواستم بروم را گفتم و راننده هم من را سوار ماشين كرد اما بعد از چند دقيقه سر از جاده ديگري درآورديم، ميخواستم پياده شوم خيلي ترسيده بودم اما آنها جلو من را گرفتند، مورد آزار جنسي قرار دادند و به شدت هم كتكم زدند. سه مرد جوان هرچه پول و طلا داشتم از من گرفتند و بعد من را وسط بيابان رها كردند.»
در حاليكه بررسي ادعاي اين زن آغاز شده بود، چند زن ديگر هم شكايتهايي مشابه را مطرح كردند. از آنجايي كه گفتههاي اين زنان شبيه به هم بود، پليس متوجه شد احتمالا كساني كه به اين افراد تجاوز كردهاند يك باند هستند، چراكه همه اين زنان مشخصات پيكاني سفيد رنگ را به پليس ميدادند كه سه مرد جوان سوار بر آن بودند. در حاليكه بر تعداد شاكيان اضافه ميشد، متهمان هنوز شناسايي نشده بودند تا اينكه تعداد اين شكايتها به 15 فقره رسيد و بعد از دو سال ماموران موفق شدند پيكان سفيدرنگي را كه شاكيان مشخصاتش را ميدادند، شناسايي كنند.
دو نفر از سه مردي كه گفته ميشد با استفاده از پيكان سفيدرنگ اقدام به آدمربايي كردهاند بازداشت شدند و تحقيقات از آنها آغاز شد. دو متهم به نامهاي «اميد» و «حسين» اتهامات را انكار كردند، اما سرانجام بعد از چندين جلسه بازجويي جرمشان را پذيرفتند اما زماني كه ماموران از شاكيان خواستند براي شناسايي متهمان در اداره آگاهي حاضر شوند، فقط هفت نفر از آنها حاضر شدند و مابقي ديگر شكايت خود را پيگيري نكردند. بعد از اينكه هفت نفر از قربانيان دو متهم را شناسايي كردند، آنها پذيرفتند به اين زنان تعرض كردهاند. آنها گفتند: به همراه يكي ديگر از دوستانمان به نام «مهدي» زنان جوان را بهعنوان مسافر سوار ماشين ميكرديم و بعد به بيابانهاي اطراف كرج ميرفتيم و آنها را مورد آزار قرار ميداديم. سپس پولها و طلاهاي اين زنان را به سرقت ميبرديم و آنها را رها ميكرديم.
با توجه به اينكه گفته ميشد بيشتر اين تجاوزها در ابتدا توسط مهدي متهم فراري پرونده انجام شده تحقيقات براي دستگيري او ادامه يافت اما ماموران نتوانستند وي را بازداشت كنند و پرونده براي رسيدگي به اتهام دو متهم به دادگاه كيفري استان تهران فرستاده شد. اميد و حسين در شعبه 79 دادگاه كيفرياستان تهران بارها مورد بازجويي قرار گرفتند و در مورد همدست فراري آنها از دو متهم سوال شد، اما حسين و اميد گفتند نميدانند مهدي كجاست و احتمالا بعد از اينكه متوجه بازداشت آنها شده خود را مخفي كردهاست. با توجه به اينكه تلاشها براي شناسايي رييس باند به جايي نرسيد، روز گذشته دو متهم براي محاكمه در برابر قضات حاضر شدند. در ابتداي جلسه محاكمه سه شاكي از هفت شاكي پرونده كه در دادگاه حاضر شده بودند در جايگاه ايستادند و شكايت خود را مطرح كردند.
يكي از اين زنان گفت: من بهعنوان مسافر سوار ماشين شدم، در راه متهمان من را به يك بيابان بردند. آنها به شدت مرا كتك زدند و بعد هر سه من را مورد آزار قرار دادند. اول مهدي اين كار را كرد. بعد دو نفر ديگر. وقتي كه از نفس افتاده بودم و ديگر نميتوانستم كاري بكنم پول و مقدار زيادي طلا را كه همراهم بود را به سرقت بردند.
گفتههاي اين زن و شاكيهاي ديگر در حالي بود كه ساير شاكيان هم در جلسات قبلي و در شكايت خود در بازپرسي جزييات تكان دهندهاي از اين تجاوزات را توضيح داده بودند. يكي از شاكيان گفته بود، او را ساعتها مورد آزار و اذيت قرار دادند و بيش از 10بار به او تعرض و جسم نيمهجانش را در بيابان رها كردند. وقتي نوبت به متهمان رسيد، در ابتدا اميد در جايگاه حاضر شد.
قاضي محمديكشكولي اتهامات را به اميد تفهيم كرد و گفت: تو متهم به آدمربايي، تعرض و سرقت اموال شاكيان هستي، قبول داري؟ متهم جواب داد: اتهام آدمربايي را قبول دارم اما من به هيچ كدام از زنان تعرض نكردم. او گفت: من فقط راننده بودم و حسين و مهدي تعرض و اموال شاكيان را سرقت ميكردند البته بايد بگويم از پولها به من هم چيزي ميرسيد اما اتهام تعرض را قبول ندارم. در ادامه ديگر متهم پرونده در جايگاه حاضر شد، او هم گفت: من هم فقط اتهام آدمربايي را قبول دارم. به هيچكدام از اين زنان تعرض نكردم اما ميديدم كه اميد و مهدي اين كار را ميكردند. من فقط در يك مورد ميخواستم تعرض كنم كه وقتي نزديك زن جوان رفتم، پشيمان شدم. البته اتهام سرقت را قبول دارم.
هر دو متهم در آخرين دفاع خود گفتند هرچه را كه در اداره آگاهي و در بازجوييها گفتهاند، قبول ندارند.
بعد از پايان دفاعيات متهم و وكلاي مدافع آنها هيات قضات شعبه 79 براي صدور راي دادگاه وارد شور شدند.
منبع: شرق